Wat je allemaal níet nodig hebt
Kortgeleden heb ik me gewaagd in het walhalla der impulsaankopen: de Action. Ik zag er allemaal dingen die je volgens mij níet nodig hebt en die ik tóch geregeld bij cliënten tegenkom. Vaak gekocht in een opwelling met het belangrijkste koopargument: ‘het was zo goedkoop’.
Zo zag ik er: ophangrekjes voor over de deur, koelkastopbergbakken, beslagkommen per drie maten verpakt, miniovenschaaltjes met deksel, taartvormen verpakt per set van vier, sleutelkastjes met zes haakjes en een glazen deurtje, met fluweel beklede juwelendozen, taartplateaus met kerstafbeeldingen, Santa-kerstmokken, theelichthouders in allerlei soorten en maten, sokken met beestenoortjes, weerstandsbanden om je spieren te trainen, dierenmanden in de vorm van een haai (echt!) met een kussen erin, dertig potloden met dertig gummetjes erop, waarschuwingsborden ‘Party’, cadeaulabelsets, allerlei beeldjes, platen voor in de oven waarop je zelf chips kan maken, lipglosssets voor kinderen, fotocollagelijsten, wandrekken in de vorm van een huis met een lade erin, lichtslingers van raffia, decoratiebessen, enz. enz.
Natuurlijk begrijp ik dat bepaalde dingen an sích handig kunnen zijn. Maar koop het dan alleen als je zeker weet dat het ophangrekje ook echt over de deur past en dat de deur dan ook nog dicht kan. Realiseer je dat het taartplateau met kerstafbeeldingen een onhandig model heeft en dat je dat ding zo’n vijftig weken per jaar ergens moet opbergen. Bedenk ook vooraf of je meer dan één keer zelf chips gaat maken en of dat de ruimte waard is die de chipsmaker inneemt. Een giftlabelset: hoe vaak neem jij écht de moeite om een cadeautje te voorzien van een stempeltje, stickertje, strikje en/of kaartje? Dertig goedkope potloden met gummetjes: voegt dat iets toe aan het tekentalent van je kind? Enfin, need I say more…?
Het is allemaal zo heerlijk goedkoop en dat is ook de pest. Vaak is het weggegooid geld, omdat je het – al dan niet met mijn begeleiding – toch niet nodig blijkt te hebben en het naar de Kringloop gaat of, erger nog, in de vuilnisbak belandt. Goedkoop is dan duurkoop. En dan heb ik het nog niet eens over het (niet-)duurzaamheidsaspect van dit alles.
Zo leer ik mijn cliënten dus ook om kritischer inkopen te doen. Binnen mijn branche ging kortgeleden een ‘koopimpulsbeheerslijstje’ rond. Ik heb het iets aangepast (zie hieronder) en in deze vorm aan een paar cliënten gegeven. Doe er je voordeel mee. En als je meer begeleiding kan gebruiken rondom ‘gezellig en ontspannen wonen en leven’: bel of mail me gerust.
Tien vragen om spullen bewuster te kopen (of gratis mee te nemen)
1. Heb ik het nodig?
2. Hoe realistisch is het dat ik het (binnenkort) ga gebruiken?
3. Heb ik er al vaak aan gedacht dit voorwerp te kopen?
4. Is het nú het moment om het te kopen (of kan het wachten)?
5. Op welke plek ga ik dit opbergen?
6. Kan ik dit voorwerp onderhouden/verzorgen?
7. Heb ik het voorwerp al, heb ik er voldoende van?
8. Komt het door mijn verzameldrang dat ik dit voorwerp wil?
9. Wil ik dit kopen om stress te verlagen of ‘geluk te kopen’?
10. Is dit een impulsaankoop?