Duurzamer leren leven met een organizer

Duurzaam, dat is een enorm bulkbegrip en ook ik gebruik het woord vaak. Als ik me vakmatig voorstel dan zeg ik iets als: ‘Ik begeleid mensen bij het maken van keuzes in spullen, foto’s en tijd. Ik ben doortastend en goedgemutst, ben energiek en heb iets duurzaams in me. Zo ben ik kartrekker van een lokaal Repair Café en heb ik Stichting Inzameldoelen opgericht.’

Niet alleen heb ik voor mezelf een duurzame pet op, ook mijn cliënten laat ik vaak laat zien op welke punten ze duurzamer kunnen leven. Want duurzaam leven is meer dan zonnepanelen op je dak en een elektrische auto rijden (wat ik sinds kort doe 😊).

Een paar voorbeelden:
Samen met een cliënt nam ik vorige week heel kritisch de inhoud van haar kledingkast door. Het duurzame in deze sessie was: kijken welke kledingstukken met een kleine reparatie of aanpassing toch weer draagbaar werden. Het tasje met deze kleding hebben we apart gelegd en daarmee gaat zij binnenkort naar een lokaal naaiatelier.

Al langer geleden kwam ik bij een mevrouw die – zo bleek toen we gingen tellen – best veel wassen per week draaide omdat haar wasmand geregeld vol zat. Die werd zo vol doordat spullen in de wasmand stoppen dé manier bleek om de slaap- en badkamer op te ruimen. Vaak was het niet eens vies. We hebben wat ruimte gecreëerd om kleding op te hangen voor het open raam. Dan kon het even luchten (en niet kreukelen) en daarna weer netjes de kast in. Dat scheelt haar twee nu wasbeurten per week.

Bij een andere cliënt dacht ik mee met haar boodschappen-inkoopbeleid. Daar werd te makkelijk van alles aan eten gekocht, maar moest ook geregeld wat weggegooid worden: zure melk, uitgedroogde mandarijntjes, beschimmelde restjes eten, enz. De voorraadkast hebben we overzichtelijker ingericht en er kwam een whiteboard waarop gezinsleden schrijven wat ze ‘op’ hebben gemaakt. Boodschappen worden nu gedaan aan de hand van een lijstje en niet meer lukraak.

Vorige zomer maakte ik bij een cliënt ruimte in de bijkeuken. De winst was toen dat er een plank vrijkwam waarop de kussentjes van de tuinstoelen konden liggen. Die bleven voorheen altijd buiten, met als gevolg dat ze steeds zo nat en vies werden dat ze wel tweemaal per jaar werden weggegooid en er nieuwe kussentjes gekocht werden.

In zijn algemeenheid zie ik dat sommige mensen al jaren heel makkelijk leven als het gaat om spullen kopen. Voorheen was ‘ach, wat kost het nou?’ een makkelijk koopargument. Gelukkig zie ik een kanteling en worden we steeds wat kritischer. Het vraagt wel een iets andere kijk op zaken: iets zuiniger worden op spullen, spullen onderhouden en bewuster inkopen.

Wil jij ook je steentje bijdragen aan een duurzamer leven? Ik zoek graag mee naar jouw valkuilen en zet dan samen met jou stappen in de richting die je wilt. Bel of mail me gerust om er meer over te horen.