Kerstcadeautje …. ‘Ode aan mijn organizer’

Het is 10 december 2023 als ik deze tekst in mijn mailbox ontvang. De begeleidende tekst is ‘hierbij een kerstcadeautje’ en dan in een word document onderstaande tekst ….

‘Samen met haar kan ik bergen verzetten’.

Mijn Organizer kwam bij toeval op mijn pad. Ik moest iemand interviewen over het Repair Cafe (www.repaircafe.org) en kreeg het telefoonnummer van een van de vrijwilligers. Ter voorbereiding op het interview keek ik op haar website. ‘Ik ondersteun bij het creëren van rust’ las ik en toen had ze me al.

Al mijn hele leven snak ik naar rust, reinheid en regelmaat. Waarom leef ik dan toch in een chaos? Ergens mis ik iets, dat ik opvul met spullen. Boeken met levenswijsheden. Jurkjes en vesten die ik niet nodig heb. Frutsels die mijn huis gezelliger moeten maken. “Troostspullen”, noemt mijn organizer het. Dankzij haar herken ik het patroon en lukt het me om vaker nee te zeggen tegen het eekhoorntje in mij.

Als ze komt, drinken we eerst koffie. Dan vertel ik hoe het gaat, uitgebreid. Zij luistert. Ze zegt nooit: ‘Schiet eens even op, ik heb nog meer te doen’. Ze begrijpt dat ik dat uitwijden nodig heb. Mijn praten is ook opruimen, van alle losse eindjes in mijn hoofd.

Ze oordeelt nooit, hoe ontploft mijn huis ook is. Ze wordt nooit boos dat ik wéér de was heb laten versloffen, of de administratie ben “vergeten”. Altijd opgewekt gaat ze aan de slag en in haar optimisme neemt ze mij mee. Samen met haar kan ik bergen verzetten. En als ze is geweest, werkt haar aanstekelijke daadkracht nog dagen door.

Als ze weer gaat, voel ik me lichter. Vrolijker. Minder afwijkend. Ik zie weer de humor in van mijn bewaardrang, mijn “paniektasjes”, mijn administratie-angst. Als ze beladen met tassen voor de Kringloop mijn tuinpaadje afloopt, draait ze zich altijd nog even om. ‘Goed gewerkt’, zegt ze dan.