Mag het een tasje minder zijn?

Plastic tasjes zijn deze dagen een veelbesproken onderwerp. Winkeliers mogen de tasjes, op enkele uitzonderingen na, sinds 1 januari niet meer gratis verstrekken. Deze regel moet zwerfvuil op straat en in zee verminderen en verspilling van grondstoffen voorkomen. Het moeten betalen voor een plastic tas, kan consumenten ook aanzetten tot duurzaam gedrag. Bijvoorbeeld tot hergebruik van de tas of gebruik van een niet-wegwerptas.

Persoonlijk heb ik nog nooit iemand een plastic tasje zomaar zien weggooien. Zelf vind ik ze bijvoorbeeld reuzehandig om ander plastic in te verzamelen. Maar dat terzijde. Vanuit organizersperspectief heb ik een andere reden om over tasjes te schrijven. In mijn praktijk zie ik dat (plastic) tasjes té vaak in gebruik zijn als opbergmiddel, terwijl ze wat mij betreft alleen bedoeld zijn als ‘vervoermiddel’.

Het gaat fout als je een tas, na gebruik als ‘vervoermiddel’, niet gelijk leegmaakt. Op dat moment maak je van de tas een opbergmiddel. Omdat we vreemd genoeg vaak vergeten dat spullen nog in een tasje zitten, zijn we ze vervolgens ‘kwijt’. Dat geeft veel zoekstress en vaak ook onnodige kosten. En ondertussen is je huis door die rondslingerende tasjes ook nog eens rommelig.

Mijn advies is simpel: maak tasjes gelijk leeg. Het geeft je een hoop terugvindplezier.

Tot slot nog twee andere zaken:
Het opmaakthema voor deze maand is ‘Eten en drinken uit de voorraadkast’.
Verder heb ik aan mijn dienstenaanbod nieuwe organizemodules toegevoegd. Zonder uitgebreide intake kom ik direct bij je aan het werk. Omdat hiermee voor mij een stap vervalt, bied ik de module met korting aan.