Nu iedereen zelf aan het opruimen is
‘Jij hebt nu natuurlijk niets te doen, omdat iedereen zelf aan het opruimen is?’ Deze aanname hoor ik de laatste weken geregeld. Op dit moment heb ik inderdaad minder cliënturen. Dat komt niet zozeer door onze massale opruimwoede, maar meer doordat een aantal van mijn cliënten onder de risicogroep valt of met jonge kinderen thuiszit en wel even wat anders aan het hoofd heeft. Sommigen van hen begeleid ik nu telefonisch.
Wat dat opruimen betreft: ik ben reuzetrots op het enorme opruimen van veel Nederlanders. Ik snap ook goed waarom het nú wel lukt. Als je thuis moet werken, dan vervallen je reisuren en ‘win’ je dus tijd. Misschien moest je een extra werkplekje creëren op zolder en stond daar net een berg geparkeerde kleding en … euh … andere ‘dingetjes’.
Vooral de enorme hoeveelheid opgeruimde kleding komt geregeld in het nieuws, zoals gisteren in dit NOS bericht.
Nu ik minder uren werk, heb ik een al lang gekoesterd idee kunnen uitvoeren: ik ben begonnen als vrijwilliger bij onze lokale kringloopwinkel. Daar was ik extra welkom, omdat enkele vrijwilligers ziek zijn en er veel aanbod van spullen is. Al jaren zie ik natuurlijk wat mijn cliënten afstaan aan de kringloop. En, in mijn rol als gastvrouw van ons lokale repaircafé, zit ik elke maand bij de kringloop, omdat we daar onze repairochtend hebben. Tof om nu achter de schermen van een kringlooporganisatie te kijken.
Zo mocht ik helpen met een kleine interne ‘verbouwing’: alles uit de rekken, rekken verplaatsen voor meer ruimte en overzicht, lekker het stof eraf vegen en spullen weggooien die te lang al niet waren verkocht. Daarna alles weer logisch en terugvindbaar neerzetten en… erachter komen dat ook dit organizing is. 🙂 Al hoef ik nu natuurlijk niemand te coachen. Maar de leidinggevenden hier begeleiden wél flink wat mensen. In het bijzonder mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ook weten ze van de winkel een mooie sociale ontmoetingsplek te maken, waar je leuke dingen voor hergebruik kan kopen.
Ondertussen krijg ik een steeds beter beeld van de spullen die mensen bij de milieustraat inleveren en borrelen allerlei ideeën bij me op. Bijvoorbeeld over wat lokale ondernemingen als grondstof zouden kunnen gebruiken. Zo stel ik me voor dat een lokale, kleinschalige schoenontwerper misschien wel het leer van een oude bank kan hergebruiken. En daarmee komt voor mij de cirkel rond en ben ik klaar voor een volgende stap: ik wil actief worden met initiatieven rondom een circulair ambachtscentrum.
Enthousiast als ik ben past dat allemaal prima naast mijn organizewerk hoor! Dus: mocht je zelf nog niet aan het ordenen zijn toegekomen, je mag me bellen voor tips en inspiratie.