UWV op de brandstapel

We gaan weer terug naar papieren archieven, ik heb de ordners al besteld…

Toen ik in 2006 begon als organizer, was ik bij al mijn klanten in de weer met ordners en mappen. Stapels losse papieren zoals loonstroken, pensioenoverzichten en huurverhogingen stopten we netjes in ordners, met tabbladen ertussen voor wat overzicht. Lang leve het World Wide Web: toen we met z’n allen vertrouwd raakten met de digitalisering, heb ik deze draken van stofhappers bij een aantal van mijn klanten op de brandstapel gegooid. Met één klik zijn tegenwoordig alle overzichten en updates actueel in te zien. Een ontwikkeling waar ik als duurzame organizer blij mee ben.

Maar nu steekt een nieuwe draak zijn kop op: het UWV. Je hebt het vast meegekregen via nieuwsberichten: mogelijk heel wat mensen hebben jarenlang te veel of te weinig uitkering bij arbeidsongeschiktheid ontvangen.

Een aantal van mijn uitkeringsgerechtigde klanten heb ik al zenuwachtig horen zeggen: “Zou het net zo’n baggerput worden als bij de toeslagenaffaire?” En daarbij gelijk: “Wat heb ik nog aantoonbaar aan keuringsrapporten, berekeningen en onderbouwingen van opgaves?”

Eerlijk gezegd voel ik ook wat spanning. Wat hebben ook míjn klanten, gestimuleerd door mijn adviezen en vertrouwen in het digitale archief, destijds besloten over die papieren? Ze hebben vast iets gedacht als ‘ach, het is nu duidelijk, de uitkering loopt, het onderzoekstraject is achter de rug, dus die berekeningen en rapportages kunnen weg’.

Ordners bestellen en terug naar papieren archieven dus? Nee, toch zeker?! Het maken van keuzes is al niet makkelijk en als we daar een dosis angst en ‘wat als’ in mee gaan nemen wordt het zowat onmogelijk. Ik help je graag bij het maken van keuzes en het borgen van een gezonde dosis rationeel denken daarin.

En oh ja, als het zover komt dat het UWV zich gaat beroepen op een papieren archief, dan ga ik persoonlijk de barricade op om het UWV op de brandstapel te gooien.